اگه دنبال نوشتن مقاله یا پایان نامه باشین، حتماً واژه کد DOI مقاله به گوشتون خورده. DOI مخفف “Digital Object Identifier” است که بهش کد دیجیتالی، شناسه دیجیتالی یا شناسه برنمود دیجیتالی هم گفته میشه. هر مقالهای که تو ژورنالهای معتبر قبول بشه این کد بهش تعلق میگیره. با استفاده از این کد به راحتی میتونین مقاله مورد نظرتون رو بین تمام مقالات موجود تو پایگاههای اطلاعاتی مختلف پیدا کنین.
در این مقاله میخوانیم :
آشنایی با کد DOI
کد DOI یک کد منحصر به فرد و ترکیبی از اعداد و حروفه که به هر اثر منتشر شده علمی مثل مقاله، کتاب، مجله، تصویر، نرمافزار و… اختصاص داده میشه. این کد توسط “آژانس ثبت نام بنیاد بینالمللی” برای شناسایی محتوا و دسترسی به لینک اون اثر در اینترنت ایجاد میشه. به زبان سادهتر، DOI مثل یک مهر تاییدیه که اعتبار اون اثر رو نشون میده.
DOI در سال ۱۹۹۶ توسط سازمان پیشبرد تحقیقات ملی آمریکا (CNRI) طراحی شده و الان تحت نظارت International DOI Foundation اداره میشه. این کد توسط سازمان بینالمللی استانداردسازی (ISO) هم برای شناسایی اسناد الکترونیکی تایید شده.
وقتی روی این کد کلیک میکنید، میتونید به راحتی به مقاله یا اثر مورد نظرت دسترسی پیدا کنید. به همین دلیل، توصیه میشه که هم برای مقالات چاپ شده خودتون که به صورت الکترونیکی در دسترس هستند، DOI بگیرید و هم هنگام نگارش مقالات، از منابعی استفاده کنید که DOI دارند. این کار باعث میشه که اعتبار مقالهتون بیشتر بشه وراحتتر بتونید تو مجلات بینالمللی سختگیر پذیرش بگیرید.
میخوای مقالهت رو چاپ کنی و دنبال ترجمه مقاله ارزان و با کیفتی؟
شرکت Crossref
Crossref یک سازمان غیرانتفاعیه که به منظور ارائه خدمات مرتبط با تحقیقات علمی و انتشارات علمی تأسیس شده. این سازمان به عنوان یک سیستم اطلاعاتی بینالمللی برای ارجاع دهی به مقالات علمی و انتشارات دیگر علمی استفاده میشه و وظیفه اختصاص و بررسی کد ODI رو برعهده داره. از طریق Crossref، اطلاعات مربوط به مقالات علمی و انتشارات مورد تأیید و ثبت قرار میگیره تا بقیه بتونن به راحتی به منابع معتبر و معتبر دسترسی پیدا کنن.
اجزا کد DOI مقاله
اگر روی یک کد DOI فعال کلیک کنید، به صفحهای هدایت میشین که خلاصه یا متن کامل مقاله توش نمایش داده میشه. در واقع،DOI شما رو از هر جای اینترنت مستقیماً به لینک مقاله در سایت اون مجله میبره. هر کد DOI شامل سه بخش مختلفه که عبارتند از:
DOI Directory: بخش اول کد DOI است که باید در ابتدای هر کد قرار بگیره تا اون کد به یک لینک فعال تبدیل بشه . این قسمت در تمام کدهای DOI در دنیا ثابته.
Prefix: بخش دوم پرفیکس نام داره. این بخش نشان میده که DOI از طرف کدوم ناشر به مقاله اختصاص داده شده. کراس رف به هر کدوم از این ناشران عددی رو به عنوان پرفیکس ثابت اختصاص داده است.
Suffix: این بخش برای هر مقاله به صورت اختصاصی (Unique) است و توسط ناشر برای هر مقاله تعیین میشه. شرکت کراس رف تعیین این قسمت رو به عهده ناشران گذاشته.
تفاوت کد DOI و URL
کد DOI و URL دو مفهوم متفاوت هستند: DOI یک کد منحصر به فرد است که به مقالات علمی، کتابها، گزارشها و سایر موارد علمی اختصاص داده میشه. این کد به منظور دسترسی آسانتر به مقالات و منابع علمی استفاده میشه. DOI همیشه ثابت میماند حتی اگر مکان منبع تغییر کن ولی URL آدرس وب یک منبعه که به صفحهای در اینترنت اشاره داره و این آدرس ممکنه تغییر کنه و به مکان فیزیکی منبع اشاره داره نه به خود منبع.
مزایای داشتن DOI
- یکتایی و ثبات: DOI به هر منبع علمی یک کد منحصر به فرد اختصاص داده میشه و این کد همیشه ثابته، حتی اگر مکان منبع تغییر کنه.
- دسترسی آسان: با استفاده از DOI، میتوان به سرعت به منابع علمی دسترسی پیدا کرد. کافیه کد DOI رو در موتور جستجو وارد کنین تا به راحتی به منبع مورد نظر دسترسی پیدا کنین.
- ارجاعدهی دقیق: در مقالات و پژوهشها، ارجاعدهی به منابع با DOI دقیقتر و قابل اطمینانتره.
- پیگیری نقلقولها: DOI به نقلقولها و ارجاعها در مقالات کمک میکنه و کار محقیقین و دانشجویان رو برای صحت سنجی مقالات و منابع آسونتر میکنه.
کلام آخر
تو این بلاگ درمورد کد DOI و اهمیت اون صحبت کردیم، کد DOI یک شناسه از اعداد و حروفه که بعداز قبول شدن مقاله یا محتوای علمی شما توسط یک ژورنال معتبر به اون اختصاص داده میشه پس قدم اول برای دریافت این کد رد نشدن مقاله شماست. یکی از مهمترین دلایل رد شدن مقالات مختلف وجود مشکلات نگارشی و ترجمه نادرست اونه اگه نمیخوای بخاطر این دلایل مقالهت توسط ژورنال رد بشه حتماً از خدمات ترجمه فارسی به انگلیسی مقاله و خدمات ویراستاری متن مقاله و پارافریز متن پلتفرم لیکو استفاده کنین تا خیالتون از این بابت راحت باشه.
مقالات مرتبط