نیم فاصله چیست؟ و چطور باید ازش استفاده کنیم؟

نیم فاصله یعنی جداسازی کلمات بدون فاصلهٔ کامل. در رسم‌الخط فارسی جدید، برای زیبایی عبارت از «نیم فاصله» استفاده می‌شود؛ مثلاً همین واژهٔ نیم فاصله را می‌توان به سه صورت نوشت:

جدا: نیم فاصله؛

نیم‌جدا: نیم فاصله؛

چسبیده: نیمفاصله.

نیم فاصله که در زبان انگلیسی به آن “Semi-Space” می‌گویند سبک نشانه‌گذاری و فاصله‌گذاری بین بعضی از حروف است که بدون ایجاد فاصلهٔ اضافی از به هم چسبیدن عبارات جلوگیری می‌کند. فاصلهٔ برون کلمه و فاصلهٔ درون کلمه دو نوع فاصله موجود در زبان فارسی هستند. فاصلهٔ برون کلمه استقلال دو واژه از یکدیگر را نشان می‌دهد و برای چند واژه به کار برده می‌شود درحالی‌که فاصلهٔ درون کلمه برای جدانویسی درون یک واژه به کار می‌رود. به بیان ساده‌تر، نیم فاصله همان فاصله است منتهی با طول کمتر!

از نیم فاصله برای جداسازی کلمات و حروفی استفاده می‌کنیم که اگر از فاصله استفاده کنیم معنای آن عوض می‌شود و اگر میان آنها فاصله نباشد به یکدیگر متصل می‌شوند.

دقت داشته باشید که بین حروف و کلمات جداشده با نیم فاصله، فاصله مرئی وجود ندارد و یک واژه محسوب می‌شوند. نیم فاصله در چاپگر یا نمایشگر دیده نمی‌شود. به همین دلیل به آن فاصلهٔ صفر هم می‌گویند. شاید فکر کنید نیم فاصله از آن قواعد دست‌وپاگیری است که رعایت کردن و نکردنشان هیچ اهمیتی ندارد، اما باید بدانید که به‌هیچ‌وجه این‌طور نیست. مثلاً شاید دانش‌آموز را هم به شکل «دانش ‌آموز» و هم به شکل «دانش‌آموز» بنویسید. شاید در وهلهٔ اول به‌نظرتان تفاوتی نداشته باشند، امّا «دانش ‌آموز» بیشتر شبیه جمله‌ای امری به نظر می‌رسد که شما را به یادگیری دانش فرامی‌خواند؛ اما دانش‌آموز اسم است که معنای آن را می‌دانید. مثلاً اگر بنویسید «یک جا خرید کردم» یعنی «رفته‌ام یک جایی و خرید کردم» اما اگر بنویسید «یکجا خرید کردم» یعنی «یک‌باره خرید کردم». پس می‌بینید که نیم فاصله می‌تواند معنای جمله را تغییر دهد.

نیم فاصله درواقع هم کلمه‌ها را مرتّب‌تر نشان می‌دهد هم اجزای یک کلمهٔ مجزا را مشخص می‌کند.از جمله کاربردهای دیگر نیم فاصله زیباتر و خواناتر شدن متن است. نکتهٔ حایز اهمیت اینجا است که مجله و انتشارات های معتبر متن شما را بدون رعایت فاصله و نیم فاصله نمی‌پذیرند.