آزمون اسپیکینگ آیلتس برای خیلی‌ها چالش‌برانگیزه. نشستن روبه‌روی یک ممتحن و صحبت کردن به زبانی که زبان مادری‌تون نیست، ممکنه استرس‌زا باشه. اما واقعیت اینه که این بخش بیشتر از مهارت زبانی، به اعتماد به نفس و تسلط روی پاسخ‌ها بستگی داره.
خبر خوب؟ با یک روش درست، می‌شه این مهارت رو تقویت کرد و نمره‌ی بالاتری گرفت. اینجا قرار نیست توصیه‌های کلیشه‌ای بشنوید، بلکه قراره با روش‌های عملی و اثبات‌شده آشنا بشید تا نه‌تنها روان‌تر صحبت کنید، بلکه بتونید نظر ممتحن رو هم جلب کنید.
در ادامه، از رایج‌ترین مشکلات داوطلبان گرفته تا بهترین روش‌های تمرین، تقویت لغات، مدیریت زمان و حتی کنترل زبان بدن رو بررسی می‌کنیم. اگر می‌خواید در اسپیکینگ آیلتس عملکرد درخشانی داشته باشید، تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.
در این مقاله می‌خوانیم :
چرا بسیاری از داوطلبان در بخش اسپیکینگ آیلتس مشکل دارند؟
بخش اسپیکینگ آیلتس برای خیلی از داوطلبان چالش‌برانگیز است. برخلاف مهارت‌های دیگر مثل ریدینگ و رایتینگ که فرصت فکر کردن و تصحیح اشتباهات را دارند، در بخش گفتاری باید به‌سرعت واکنش نشان دهید و بدون وقفه صحبت کنید. این مسئله باعث می‌شود بسیاری از افراد دچار اضطراب شوند و نتوانند آن‌طور که باید، توانایی خود را نشان دهند. یکی از مشکلات اصلی، نداشتن اعتمادبه‌نفس کافی است. بسیاری از داوطلبان حتی زمانی که دایره لغات خوبی دارند، به دلیل ترس از اشتباه کردن یا نگرانی از ارزیابی ممتحن، در بیان جملات دچار مشکل می‌شوند. این ترس می‌تواند باعث شود صحبت‌هایشان نامنظم باشد، از کلمات تکراری استفاده کنند یا مدام مکث‌های غیرضروری داشته باشند.
مشکل دیگری که مانع از کسب نمره بالا در اسپیکینگ آیلتس می‌شود، پاسخ‌های کوتاه و سطحی است. برخی داوطلبان تنها با چند کلمه به سؤالات پاسخ می‌دهند و جزئیات کافی ارائه نمی‌کنند. درحالی‌که یکی از معیارهای ارزیابی در این آزمون، توانایی گسترش پاسخ‌ها و ارائه مثال‌های مرتبط است. اگر جملات بیش‌ازحد کوتاه باشند، این تصور به وجود می‌آید که فرد دایره لغات محدودی دارد و نمی‌تواند ایده‌هایش را به‌خوبی بیان کند. بنابراین، تمرین برای توسعه پاسخ‌ها و یادگیری ساختارهای مناسب برای گسترش جملات، ضروری است.
یکی دیگر از چالش‌های مهم، عدم آشنایی با نحوه صحیح تلفظ و لحن مناسب در مکالمه است. بسیاری از داوطلبان حتی اگر کلمات را به‌درستی بدانند، ممکن است آن‌ها را با لهجه‌ای نادرست یا بدون رعایت اینتونیشن (زیر و بمی صدا) بیان کنند. این مسئله باعث می‌شود که صحبت‌هایشان مصنوعی و نامفهوم به نظر برسد. علاوه بر این، برخی داوطلبان به‌اندازه کافی تمرین نمی‌کنند و نمی‌دانند که چگونه باید خود را برای این آزمون آماده کنند. اسپیکینگ آیلتس نیازمند استراتژی‌های خاصی است که اگر فرد از آن‌ها اطلاع نداشته باشد، ممکن است علی‌رغم داشتن دانش زبانی خوب، نتواند عملکرد مطلوبی از خود نشان دهد.
بهترین تمرین‌های تقویت اسپیکینگ آیلتس
برای موفقیت در اسپیکینگ آیلتس، تمرین باید هدفمند باشد. بسیاری از افراد تصور می‌کنند که فقط صحبت کردن به زبان انگلیسی کافی است، اما اگر این تمرین به شیوه‌ای درست انجام نشود، پیشرفتی حاصل نخواهد شد. یکی از مؤثرترین روش‌های تمرین، ضبط صدا و تحلیل مکالمات است. وقتی صدای خودتان را ضبط می‌کنید و مجدداً به آن گوش می‌دهید، می‌توانید نقاط ضعف خود را شناسایی کنید. شاید متوجه شوید که برخی کلمات را زیاد تکرار می‌کنید، در بعضی جاها مکث‌های غیرضروری دارید یا جمله‌بندی‌هایتان نامنظم است. با گوش دادن مداوم به صحبت‌های خود، می‌توانید این مشکلات را اصلاح کنید و به‌تدریج روان‌تر صحبت کنید.
تمرین با یک پارتنر نیز تأثیر زیادی در تقویت مهارت مکالمه دارد. اگر کسی را پیدا کنید که در سطح خوبی باشد و بتواند با شما مکالمه کند، به مرور زمان اعتمادبه‌نفس بیشتری پیدا خواهید کرد. درصورتی‌که امکان صحبت با شخص دیگری را ندارید، می‌توانید از اپلیکیشن‌هایی که امکان مکالمه با افراد انگلیسی‌زبان را فراهم می‌کنند، استفاده کنید. علاوه بر این، یکی از روش‌های مفید، تمرین پاسخ‌گویی به سؤالات پرتکرار آیلتس است. فهرستی از سؤالات متداول را تهیه کنید و سعی کنید برای هرکدام یک پاسخ کامل ارائه دهید. سپس این پاسخ‌ها را ضبط کنید و به آن‌ها گوش دهید تا بتوانید در دفعات بعدی بهتر صحبت کنید.
تقلید از مکالمات افراد بومی نیز می‌تواند کمک زیادی به شما بکند. تماشای مصاحبه‌های اسپیکینگ آیلتس یا ویدیوهای مکالمه زبان انگلیسی باعث می‌شود که به‌تدریج با الگوهای گفتاری طبیعی آشنا شوید. هنگام تماشای این ویدیوها، می‌توانید ابتدا گوش دهید، سپس مکالمه را متوقف کنید و همان جملات را تکرار کنید تا تلفظ و لحن گفتاری‌تان بهبود یابد. همچنین، بهتر است که تا حد امکان به زبان انگلیسی فکر کنید. وقتی بتوانید بدون نیاز به ترجمه از زبان مادری، ایده‌های خود را مستقیم به انگلیسی بیان کنید، سرعت و روانی صحبت‌های شما افزایش خواهد یافت.
چگونه دایره لغات خود را تقویت کنیم؟
یکی از مهم‌ترین معیارهای ارزیابی در اسپیکینگ آیلتس، استفاده از واژگان متنوع است. اگر دایره لغات محدودی داشته باشید، مجبور خواهید شد کلمات تکراری را بارها در جملات خود استفاده کنید که این موضوع باعث کاهش نمره‌تان می‌شود. اما یادگیری واژه‌های جدید باید به‌صورت هدفمند انجام شود. حفظ کردن لیست‌های بلند از کلمات، کمکی به شما نمی‌کند. بهترین روش این است که واژه‌ها را در متن‌های واقعی ببینید و یاد بگیرید. خواندن مقالات، گوش دادن به پادکست‌ها و تماشای ویدیوهای انگلیسی به شما کمک می‌کند که کلمات را در یک زمینه مشخص یاد بگیرید و بفهمید که چطور می‌توان از آن‌ها در جملات مختلف استفاده کرد.
یادداشت‌برداری از کلمات جدید نیز یکی دیگر از راه‌های مؤثر است. هر زمان که با یک کلمه جدید روبه‌رو شدید، آن را همراه با یک مثال در دفتر خود بنویسید. اما صرفاً نوشتن کافی نیست، بلکه باید این کلمات را در مکالمات روزمره خود نیز به کار ببرید. سعی کنید هر روز چند واژه جدید را یاد بگیرید و در جملات مختلف از آن‌ها استفاده کنید. علاوه بر این، تمرین جایگزینی مترادف‌ها به‌جای واژه‌های ساده نیز می‌تواند به بهبود سطح زبان شما کمک کند. به‌عنوان‌مثال، به‌جای اینکه همیشه از کلمه‌ی “good” استفاده کنید، می‌توانید از کلماتی مانند “fantastic” یا “remarkable” بهره ببرید.
بازی‌های زبانی و چالش‌های روزانه نیز تأثیر زیادی در یادگیری لغات دارند. مثلاً می‌توانید هر روز پنج واژه جدید را انتخاب کنید و سعی کنید در طول روز آن‌ها را در مکالمات خود به کار ببرید. علاوه بر این، نرم‌افزارهای آموزشی مانند Anki یا Quizlet می‌توانند به شما کمک کنند که کلمات جدید را با استفاده از فلش‌کارت‌ها به خاطر بسپارید. نکته مهم این است که صرفاً یادگیری لغات کافی نیست، بلکه باید بدانید چطور آن‌ها را در موقعیت‌های مختلف استفاده کنید. برای همین، هنگام تمرین اسپیکینگ آیلتس، سعی کنید از واژه‌های جدیدی که یاد گرفته‌اید، در پاسخ‌های خود استفاده کنید تا بتوانید سطح زبان خود را به‌تدریج ارتقا دهید.
تکنیک‌های افزایش اعتمادبه‌نفس در مکالمه آیلتس
بسیاری از داوطلبان اسپیکینگ آیلتس حتی با داشتن دانش زبانی خوب، هنگام صحبت کردن دچار اضطراب می‌شوند. این اضطراب باعث می‌شود که مکث‌های غیرضروری داشته باشند، جملات نامرتب بسازند یا حتی کلماتی که بلد هستند را فراموش کنند. اما راهکارهایی وجود دارد که می‌تواند به افزایش اعتمادبه‌نفس شما کمک کند. اولین و مهم‌ترین تکنیک، تمرین منظم و مداوم است. هرچقدر بیشتر خود را در موقعیت مکالمه قرار دهید، استرس شما کمتر خواهد شد. یکی از بهترین روش‌ها، صحبت کردن جلوی آینه است. وقتی روبه‌روی آینه می‌ایستید و با خودتان صحبت می‌کنید، می‌توانید حرکات چهره و زبان بدن خود را ببینید. این کار به شما کمک می‌کند که در روز آزمون احساس راحتی بیشتری داشته باشید.
روش دیگر، ضبط کردن صدا و تحلیل آن است. وقتی مکالمه‌های خود را ضبط کنید و مجدداً به آن‌ها گوش دهید، متوجه اشتباهات خود می‌شوید و به‌تدریج آن‌ها را اصلاح می‌کنید. علاوه بر این، این کار باعث می‌شود که به نحوه صحبت کردن خود عادت کنید و اعتماد بیشتری به توانایی‌های خود پیدا کنید. همچنین، می‌توانید این فایل‌های صوتی را با یک معلم یا یک پارتنر تمرینی به اشتراک بگذارید تا بازخورد بگیرید. نکته مهم دیگر، تمرین با فردی دیگر است. اگر بتوانید یک هم‌تمرین پیدا کنید و به‌صورت روزانه یا هفتگی با او مکالمه کنید، به‌تدریج مهارت‌های شما بهبود پیدا می‌کند و استرس شما کاهش می‌یابد.
علاوه بر تمرین، تکنیک‌های ذهنی نیز در افزایش اعتمادبه‌نفس مؤثر هستند. یکی از این تکنیک‌ها، تجسم موفقیت است. قبل از آزمون، خود را در یک جلسه اسپیکینگ تصور کنید که به‌راحتی و با تسلط کامل صحبت می‌کنید. این تصویرسازی ذهنی باعث می‌شود که در روز آزمون احساس آمادگی بیشتری داشته باشید. همچنین، کنترل تنفس نقش مهمی در کاهش اضطراب دارد. اگر قبل از شروع آزمون چند نفس عمیق بکشید، میزان استرس شما کاهش پیدا می‌کند و می‌توانید راحت‌تر صحبت کنید. درنهایت، به یاد داشته باشید که آزمون‌دهندگان آیلتس به دنبال انگلیسی بی‌نقص از شما نیستند، بلکه می‌خواهند توانایی برقراری ارتباط شما را بسنجند. پس نگران اشتباهات کوچک نباشید و با آرامش صحبت کنید.
نقش تلفظ صحیح و اینتونیشن در گرفتن نمره بالا
یکی از عواملی که در اسپیکینگ آیلتس تأثیر زیادی دارد، تلفظ و اینتونیشن (زیر و بمی صدا) است. بسیاری از داوطلبان تمرکز خود را فقط روی یادگیری لغات و گرامر می‌گذارند، اما تلفظ صحیح می‌تواند تأثیر زیادی در فهمیده شدن صحبت‌های شما داشته باشد. اگر کلمات را به درستی ادا نکنید، ممکن است ممتحن متوجه منظور شما نشود و این موضوع نمره شما را کاهش دهد. نکته مهم این است که نیازی به داشتن لهجه خاصی مانند بریتیش یا امریکن نیست، بلکه باید تلاش کنید که کلمات را واضح و قابل‌فهم تلفظ کنید.
برای بهبود تلفظ، یکی از بهترین روش‌ها گوش دادن و تقلید کردن است. گوش دادن به پادکست‌های انگلیسی، تماشای ویدیوهای مصاحبه و تمرین با اپلیکیشن‌هایی مانند BBC Learning English یا ELSA Speak می‌تواند به شما کمک کند که با الگوی صحیح تلفظ آشنا شوید. پس از گوش دادن به یک جمله، سعی کنید آن را با همان لحن و سرعت تکرار کنید. این کار باعث می‌شود که به‌تدریج تلفظ شما طبیعی‌تر شود. روش دیگر، استفاده از دیکشنری‌های آنلاین مانند Cambridge Dictionary یا Oxford Learner’s Dictionary است که تلفظ صحیح کلمات را همراه با صوت ارائه می‌دهند.
علاوه بر تلفظ صحیح، اینتونیشن و استرس کلمات نیز در فهم صحبت‌های شما نقش مهمی دارند. اگر جمله‌ای را با لحن یکنواخت بیان کنید، ممکن است معنای آن تغییر کند یا شنونده متوجه منظور شما نشود. در زبان انگلیسی، برخی کلمات در جمله با تأکید بیشتری ادا می‌شوند که این امر به طبیعی‌تر شدن مکالمه کمک می‌کند. تمرین با جملات نمونه و توجه به نحوه تأکید روی کلمات می‌تواند مهارت شما را در این زمینه تقویت کند. همچنین، بهتر است هنگام مکالمه سرعت صحبت خود را کنترل کنید. اگر بیش‌ازحد سریع صحبت کنید، ممکن است بعضی کلمات را نادرست تلفظ کنید و اگر خیلی آهسته باشید، صحبت‌هایتان غیرطبیعی به نظر خواهد رسید. تعادل در سرعت صحبت کردن به شما کمک می‌کند که حرفه‌ای‌تر به نظر برسید و نمره بهتری بگیرید.
مدیریت زمان و نحوه پاسخ‌دهی در آزمون اسپیکینگ
آزمون اسپیکینگ آیلتس دارای سه بخش است و برای هر بخش زمان مشخصی در نظر گرفته شده است. اگر نتوانید زمان را به درستی مدیریت کنید، ممکن است نتوانید پاسخ کاملی ارائه دهید یا زمان زیادی را روی یک سوال بگذارید و فرصت کافی برای پاسخ به سؤالات بعدی نداشته باشید. در بخش اول، معمولاً سوالاتی درباره زندگی روزمره و علایق شخصی مطرح می‌شود. پاسخ‌های شما نباید بیش‌ازحد کوتاه یا بلند باشند. اگر خیلی کوتاه پاسخ دهید، ممکن است سطح زبان شما پایین به نظر برسد و اگر بیش‌ازحد طولانی صحبت کنید، ممکن است به نکات غیرمرتبط بپردازید.
در بخش دوم که Cue Card نام دارد، به شما یک موضوع داده می‌شود و یک دقیقه فرصت دارید تا یادداشت‌برداری کنید. در این قسمت، مدیریت زمان اهمیت زیادی دارد. بسیاری از داوطلبان زمان آماده‌سازی را از دست می‌دهند و در هنگام صحبت کردن دچار مشکل می‌شوند. برای اینکه بتوانید از این زمان به بهترین شکل استفاده کنید، بهتر است نکات کلیدی را روی کاغذ بنویسید، اما از نوشتن جملات کامل خودداری کنید. همچنین، هنگام صحبت کردن، ساختار مناسبی داشته باشید: ابتدا مقدمه‌ای کوتاه بگویید، سپس به نکات اصلی بپردازید و در پایان یک جمع‌بندی ارائه دهید.
در بخش سوم، سؤالات مفهومی‌تری پرسیده می‌شود و پاسخ‌ها باید دقیق‌تر باشند. در این قسمت، بسیاری از داوطلبان دچار مشکل می‌شوند زیرا نیاز است که درباره موضوعات انتزاعی یا اجتماعی صحبت کنند. برای مدیریت بهتر این بخش، قبل از پاسخ دادن چند ثانیه فکر کنید و سعی کنید از ساختارهای گرامری متنوعی استفاده کنید. اگر زمان را به درستی مدیریت کنید، می‌توانید پاسخ‌های کاملی بدهید و نمره بالاتری بگیرید. علاوه بر این، یکی از نکات مهم در تمامی بخش‌ها این است که اگر معنی سوالی را متوجه نشدید، می‌توانید از ممتحن بخواهید که سوال را تکرار کند. این موضوع تأثیری روی نمره شما نخواهد داشت، اما اگر سکوت کنید یا پاسخ نامرتبط بدهید، ممکن است نمره شما کاهش یابد.
چگونه به سوالات بخش دوم (Cue Card) پاسخ دهیم؟
بخش دوم آزمون اسپیکینگ آیلتس چالش‌برانگیزترین قسمت برای بسیاری از داوطلبان است. در این بخش، شما یک کارت دریافت می‌کنید که شامل یک موضوع اصلی و چند سوال راهنما است. پس از دریافت کارت، یک دقیقه زمان دارید تا نکات خود را یادداشت کنید و سپس باید حدود دو دقیقه بدون وقفه صحبت کنید. بسیاری از داوطلبان در این بخش دچار اضطراب می‌شوند، زمان را از دست می‌دهند یا نمی‌دانند چگونه پاسخ خود را سازماندهی کنند. اما اگر تکنیک‌های درستی را به کار بگیرید، می‌توانید این قسمت را با موفقیت پشت سر بگذارید.
۱. برنامه‌ریزی سریع و مؤثر در یک دقیقه
وقتی کارت را دریافت می‌کنید، ابتدا موضوع را با دقت بخوانید و روی سوالات راهنما تمرکز کنید. در این یک دقیقه، سعی کنید نکات کلیدی را یادداشت کنید، اما جملات کامل ننویسید. یادداشت‌های شما باید شامل کلمات کلیدی، زمان افعال و ایده‌های اصلی باشد. مثلا اگر موضوع «یک تجربه سفر» باشد، می‌توانید این نکات را یادداشت کنید: مقصد، دلیل سفر، تجربه خاص، احساسم بعد از سفر. این ساختار به شما کمک می‌کند که هنگام صحبت کردن مسیر مشخصی را دنبال کنید.
۲. ساختار صحیح برای پاسخ‌دهی
پاسخ شما باید سه بخش اصلی داشته باشد: مقدمه، بدنه اصلی و نتیجه‌گیری. در مقدمه، می‌توانید یک جمله کوتاه بگویید که موضوع را معرفی کند:
“امروز می‌خواهم درباره سفری که سال گذشته به شمال ایران داشتم صحبت کنم.”
سپس در بدنه اصلی، به ترتیب نکاتی که یادداشت کرده‌اید را پوشش دهید و جزئیات بیشتری ارائه دهید. سعی کنید از مثال‌های واقعی، توصیفات تصویری و جملات متنوع استفاده کنید تا مکالمه شما جذاب‌تر شود. در نهایت، با یک جمع‌بندی کوتاه صحبت خود را پایان دهید:
“این سفر یکی از بهترین تجربه‌های زندگی من بود و دوست دارم دوباره به آنجا برگردم.”
۳. مدیریت زمان و جلوگیری از توقف‌های ناگهانی
بزرگ‌ترین مشکل در این بخش، تمام شدن صحبت‌ها قبل از دو دقیقه است. اگر احساس کردید که صحبت شما کوتاه شده، می‌توانید جزئیات بیشتری اضافه کنید. به عنوان مثال، اگر درباره یک مکان صحبت می‌کنید، از توصیفات بیشتری درباره محیط، آب‌وهوا، غذاها و احساسات خود استفاده کنید. همچنین، می‌توانید از جملات پرکننده (Fillers) برای حفظ روانی مکالمه استفاده کنید، مانند:
“Let me think about that for a moment…”
“Well, one thing I really liked about this trip was…”
این تکنیک‌ها به شما کمک می‌کنند که بدون مکث‌های طولانی و استرس، پاسخ کاملی ارائه دهید.
نقش زبان بدن و ارتباط چشمی در آزمون اسپیکینگ
زبان بدن یکی از عوامل تأثیرگذار در برقراری ارتباط مؤثر است. بسیاری از داوطلبان تمرکز خود را تنها بر روی تلفظ و گرامر می‌گذارند، اما نحوه ارائه پاسخ نیز می‌تواند بر تأثیرگذاری شما در آزمون نقش داشته باشد. استفاده از حرکات طبیعی، ارتباط چشمی و زبان بدن باز باعث می‌شود که شما مسلط‌تر و مطمئن‌تر به نظر برسید.
۱. چرا ارتباط چشمی مهم است؟
برقراری ارتباط چشمی مناسب با ممتحن نشان‌دهنده اعتمادبه‌نفس شماست. اگر هنگام صحبت کردن مدام به پایین نگاه کنید یا چشم‌هایتان روی میز یا دیوار باشد، ممکن است نشانه‌ای از استرس یا عدم اطمینان باشد. در عوض، بهتر است که به صورت طبیعی و گاه‌به‌گاه به چشمان ممتحن نگاه کنید. این کار به شما کمک می‌کند که مکالمه را مانند یک گفت‌وگوی واقعی جلوه دهید. البته نیازی نیست که به طور مداوم و بدون وقفه به ممتحن خیره شوید؛ گاهی نگاه کردن به اطراف هنگام فکر کردن طبیعی است.
۲. حرکات دست و زبان بدن باز
حرکات دست می‌توانند به شما کمک کنند که صحبت‌هایتان را روان‌تر ارائه دهید. اگر با حالت بسته (مثل گره کردن دست‌ها روی میز یا بازی کردن با خودکار) صحبت کنید، ممکن است استرس شما بیشتر نمایان شود. در عوض، سعی کنید هنگام توضیح دادن از حرکات ملایم دست استفاده کنید. این کار باعث می‌شود که مکالمه شما طبیعی‌تر و جذاب‌تر شود. اما مراقب باشید که بیش‌ازحد از حرکات دست استفاده نکنید، زیرا این کار ممکن است باعث حواس‌پرتی شود.
۳. وضعیت بدن و تنفس آرام
وضعیت بدن شما نیز در میزان تسلط شما تأثیر دارد. صاف نشستن و شانه‌های باز داشتن نشان‌دهنده اعتمادبه‌نفس شماست. علاوه بر این، تنفس عمیق قبل از شروع آزمون می‌تواند به کاهش استرس کمک کند. اگر هنگام صحبت کردن بیش‌ازحد تکان بخورید یا دست‌های خود را روی صورت بگذارید، ممکن است نشانه‌ای از استرس یا عدم آمادگی باشد. بنابراین، بهتر است بدن خود را در حالت راحت اما کنترل‌شده نگه دارید.
در مجموع، زبان بدن تأثیر زیادی در نحوه ارزیابی شما توسط ممتحن دارد. وقتی با ارتباط چشمی مناسب، حرکات دست کنترل‌شده و تنفس آرام صحبت کنید، نه‌تنها حرفه‌ای‌تر و مسلط‌تر به نظر می‌رسید، بلکه استرس شما نیز کاهش می‌یابد.
کلام آخر
اسپیکینگ آیلتس مهارتی است که با تمرین مداوم و استفاده از تکنیک‌های مناسب می‌توان آن را تقویت کرد. بسیاری از داوطلبان در این بخش دچار استرس و عدم اعتمادبه‌نفس می‌شوند، اما اگر از روش‌های صحیح مانند تمرین روزانه، ضبط صدا، تمرین با پارتنر و استفاده از منابع آموزشی معتبر استفاده کنید، می‌توانید با آمادگی کامل در آزمون شرکت کنید.
علاوه بر دانش زبانی، عواملی مانند تلفظ، اینتونیشن، زبان بدن و مدیریت زمان نیز بر نمره نهایی شما تأثیر دارند. پس در کنار یادگیری لغات و گرامر، به نحوه ارائه پاسخ‌ها، استفاده از حرکات دست و برقراری ارتباط چشمی نیز توجه کنید.
نکته مهم دیگر این است که بهتر صحبت کردن در آیلتس به معنای گفتن جملات پیچیده و سنگین نیست. سادگی، روانی و انسجام در پاسخ‌ها مهم‌تر از استفاده از کلمات دشوار است. پس هنگام پاسخ دادن، تمرکز خود را روی وضوح و روانی صحبت بگذارید.
در نهایت، آزمون آیلتس فقط یک مرحله از مسیر یادگیری زبان است. اگر در آزمون اول به نمره دلخواه خود نرسیدید، ناامید نشوید. نقاط ضعف خود را شناسایی کنید، تمرینات خود را هدفمندتر کنید و در آزمون بعدی با آمادگی بیشتری شرکت کنید. هر چقدر بیشتر خود را در موقعیت مکالمه قرار دهید، تسلط و مهارت شما افزایش پیدا خواهد کرد. پس تمرین کنید، استرس را کنار بگذارید و با اطمینان به جلسه آزمون بروید!
